top of page
Zoeken

Villanelle

Laat laveloze lach toch van gezicht.

Vervals je mond niet met vergrauwd grimas

Kijk, ogen zijn voor tranen al gezwicht.

Vervlochten tongen, bode brengt bericht

gewoven in verduurd ontrafeld vlas.

Laat laveloze lach toch van gezicht.

Vlezige monden happen ochtendlicht

In talg en tepels van doorvoed kompas.

Kijk, ogen zijn voor tranen al gezwicht

Vergeeld gebit, verrimpeld kaakgewricht

van al wie kort zal zijn, lang vroeger was.

Laat laveloze lach toch van gezicht.

Gekliste lippen van lijden beticht

verbraken vriendschap als breekbaar glas.

Kijk, ogen zijn voor tranen al gezwicht.

En ik, creperen, liefhebben verplicht

aan liegend keel, verknocht aan vreemd’ matras.

Laat laveloze lach toch van gezicht.

Kijk, ogen zijn voor tranen al gezwicht.


4 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Een brief, pamflet, brochure vlogen door de borstel van mijn brievenbus. Ik lees geen één, want postkaart zat er nog niet bij. Nu liggen ze daar, rustend op het aanrecht wachtend op opspattend afwaswa

Geloven, wat is dat? Beloven dat je denken, handelen ten dienste stelt van onvoorwaardelijk gedachtegoed? Geloven, wat was dat? Geloven dat gebrek aan inzicht en identiteit gecompenseerd wordt door et

Moesten we luisteren naar onze klank, en luide lippen vastgekluisterd aan de hongersuizen horen zingen… Wel, zouden we luisteren? Of zouden we de oren hullen in stilzwijgen; zang van zintuig stikken m

bottom of page